Ανεμοκινητικό γλυπτό, όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι να περιστρέφεται αυτόματα σε περιβάλλον με άνεμο.Συνήθως κατασκευάζονται από μέταλλο, όπως ανοξείδωτο ατσάλι, σίδηρο, ατσάλι.Υπάρχουν πολλά σχήματαμεταλλικά αιολικά γλυπτά, και όταν περιστρέφονται σε εξωτερικούς χώρους, θα τραβήξουν την προσοχή όλων.
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, οι λάμψεις χαλκού και το περιστασιακό τρεμόπαιγμα των βιτρό τραβούν την προσοχή ανεξάρτητα από τον άνεμο.
«Είναι δύσκολο να τα χάσεις, γιατί ό,τι κινείται είναι ευδιάκριτο: χόρτο πάμπας, ιτιές που κλαίνε, αν κινείται, έχεις την τάση να φαίνεσαι έτσι.Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, το εκμεταλλεύτηκα αυτό», είπε ο καλλιτέχνης Dean Immel από την Οκλαχόμα Σίτι..
Κάθε χρόνο τις δύο τελευταίες δεκαετίες, ο Immel εγκαθιστά δεκάδες κινητικά γλυπτά του Rite of Spring στο Sculpture Park στο κέντρο της Οκλαχόμα, τα οποία έχουν γίνει ένα εκθαμβωτικό θέαμα σε ένα φεστιβάλ ζωγραφικής.
Η συμπρόεδρος του Φεστιβάλ 2022, Kristen Thorkelson είπε: «Πραγματικά προσθέτει την ιδιορρυθμία στη συνολική αίσθηση του χώρου του φεστιβάλ και ο κόσμος τους αγαπά πραγματικά».
Αφού ακυρώθηκε το 2020 λόγω της πανδημίας COVID-19 και πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2021, το μακροχρόνιο Φεστιβάλ Τεχνών της Οκλαχόμα Σίτι επέστρεψε στις κανονικές ημερομηνίες και ώρες του Απριλίου.Το δωρεάν φεστιβάλ θα διαρκέσει έως τις 24 Απριλίου μέσα και γύρω από το πάρκο Bicentennial μεταξύ του Civic Center και του Δημαρχείου.
«Ο Ντιν ήταν βασικό στοιχείο του φεστιβάλ για δεκαετίες», είπε ο συμπρόεδρος του φεστιβάλ του 2022, Τζον Σέμτνερ, «μόνο και μόνο για να δεις… τα εκατοντάδες έργα τέχνης να στροβιλίζονται στον άνεμο, είναι τόσο ξεχωριστό».
Αν και ο Immel έχει γίνει ο πιο δημοφιλής εκθέτης του φεστιβάλ τα τελευταία 20 περίπου χρόνια – επιλέχθηκε ως διακεκριμένος καλλιτέχνης πριν ακυρωθεί η εκδήλωση του 2020 – ο ντόπιος της Οκλαχόμα εξακολουθεί να βλέπει τον εαυτό του ως απίθανο καλλιτέχνη.
«Κανείς στο γυμνάσιο ή στο κολέγιο δεν θα πίστευε ότι θα γίνω καλλιτέχνης – ακόμα και στα 30 μου, όταν έκανα αρχιτεκτονική.«Dean Imel, καλλιτέχνης;Πρέπει να αστειεύεσαι.χαμόγελο.
«Αλλά η πολλή τέχνη απαιτεί προθυμία να βγω εκεί έξω και να λερωθείς… Για μένα, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του να είμαι υδραυλικός και σε αυτό που κάνω.Οι δεξιότητες και τα ταλέντα είναι εκεί, απλά εξαφανίστηκαν.προς την άλλη κατεύθυνση».
Η Imel αποφοίτησε από το Harding High School στην Οκλαχόμα και είναι κάτοχος πτυχίου Μηχανικού και Εφαρμοσμένων Επιστημών από το Πανεπιστήμιο Yale.
«Δούλευα σε ένα βρώμικο κατάστημα κατασκευών για πάνω από 20 χρόνια και το απόλαυσα πραγματικά», είπε.«Μου είπαν πριν από πολύ καιρό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αλλάζουν καριέρα τρεις φορές…και σχεδόν το έκανα.Οπότε νομίζω ότι κατά κάποιο τρόπο επέστρεψα στην κανονικότητα».
Ένα από τα επτά παιδιά, ο Immel πήρε το όνομα του πατέρα του και μοιράστηκε τα ταλέντα του στην αρχιτεκτονική και τη μηχανική.Ο πρεσβύτερος Imel, ο οποίος πέθανε το 2019, εργάστηκε ως ανώτερος πολιτικός μηχανικός στο Dolese, επικεφαλής μιας σειράς έργων, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του Cox Convention Center (τώρα Prairie Surf Studios) και του καναλιού Bricktown.
Προτού γίνει γλύπτης, ο νεαρός Imel ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση άντλησης σκυροδέματος στην Οκλαχόμα Σίτι με τον πεθερό του Robert Maidt.
«Κάναμε πολλά από τα ψηλά κτίρια και τα καταστρώματα γεφυρών που βλέπετε στην κεντρική Οκλαχόμα», είπε ο Immel.«Σε όλη σου τη ζωή αποκτάς διαφορετικές δεξιότητες.Έμαθα πώς να συγκολλώ και να συγκολλώ γιατί… το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να συντηρώ τον εξοπλισμό στο συνεργείο.”
Μετά την πώληση της οικοδομικής επιχείρησης, ο Imel και η σύζυγός του Marie βρίσκονται στην επιχείρηση ενοικίασης, όπου επισκευάζει σπασμένα πράγματα και τα συντηρεί.
Ο Immel είδε για πρώτη φορά κινητικό γλυπτό όταν αυτός και η σύζυγός του ήταν σε διακοπές με ένα άλλο ζευγάρι, σταματώντας σε μια έκθεση τέχνης στο Beaver Creek του Κολοράντο.Ένα άλλο ζευγάρι αποφάσισε να αγοράσει το κινητικό γλυπτό, αλλά ο Immel είπε ότι τους απέτρεψε αφού είδε την τιμή.
«Αυτό ήταν πάνω από 20 χρόνια πριν… το πράγμα που κοιτούσαν ήταν 3.000 $, η αποστολή ήταν 600 $ και έπρεπε ακόμα να το εγκαταστήσουν.Την κοίταξα και —τα διάσημα τελευταία λόγια— είπα, «Θεέ μου, παιδιά, δεν υπάρχουν πράγματα εκατό δολαρίων εκεί μέσα.Αφήστε με να σας φτιάξω ένα», θυμάται ο Immel.«Φυσικά, κρυφά ήθελα να φτιάξω ένα για μένα και ήταν πιο εύκολο να δικαιολογήσω ότι έκανα δύο αντί για ένα.Αλλά είπαν: «Φυσικά».
Έκανε μια μικρή έρευνα, εφάρμοσε την εμπειρία του και δημιούργησε ένα κατά προσέγγιση αντίγραφο του γλυπτού που επέλεξε ο φίλος του.
«Νομίζω ότι το έχουν κάπου αλλού.Αλλά δεν είναι δικό μου, να το πω έτσι.Απλώς τους έφτιαξα κάτι, όπως είδαν και ήθελαν.Είχα μια ιδέα για τη γυναίκα μου, η οποία ετοιμαζόταν να γιορτάσει την 50η επέτειό της», είπε ο Immel.
Αφού έφτιαξε ένα γλυπτό για τα γενέθλια της γυναίκας του, ο Imel άρχισε να πειραματίζεται και να δημιουργεί πιο δυναμικά κομμάτια, τα οποία φύτεψε στην αυλή του σπιτιού του.Η γειτόνισσά του Susie Nelson εργάστηκε για το φεστιβάλ για πολλά χρόνια και όταν είδε το γλυπτό, τον ενθάρρυνε να κάνει αίτηση.
«Νομίζω ότι πήρα τέσσερα και ό,τι πήγα εκεί ήταν πιθανώς 3 πόδια ψηλότερο από το πιο ψηλό πράγμα που πούλαγα εκεί αυτή τη στιγμή.Ό,τι έκανα ήταν τεράστιο γιατί αυτό κοιτούσα στο Denver Arrived… Ήμασταν εκεί για μια ολόκληρη εβδομάδα και την τελευταία μέρα πουλήσαμε ένα για $450.Ήμουν τόσο αναστατωμένος.Όλοι με απέρριψαν», θυμάται ο Immel.
«Όταν έφερα πράγματα στο σπίτι, η γυναίκα μου είπε: «Δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι μικρό για μια αλλαγή;Πρέπει πάντα να είναι κάτι μεγάλο;Την άκουσα.Κοίτα, το φεστιβάλ με προσκαλεί».θα επιστρέψουμε τον επόμενο χρόνο… μειώνοντας τα πράγματα, πουλήσαμε δύο πριν από την παράσταση.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Immel άρχισε να προσθέτει θραύσματα γυαλιού για να προσθέσει χρώμα στη δυναμική δουλειά του.Τροποποίησε επίσης τα ορειχάλκινα καλούπια που έφτιαχνε για τα περιστρεφόμενα γλυπτά.
«Χρησιμοποιούσα διαμάντια, χρησιμοποίησα οβάλ.Κάποια στιγμή είχα ακόμη και ένα κομμάτι που ονομαζόταν «πεσμένα φύλλα» και όλα τα κύπελλα πάνω του ήταν βασικά σε σχήμα φύλλου - το σκάλισα στο χέρι.Έχω λίγο DNA γιατί κάθε φορά που κάνω κάτι τέτοιο, πάντα με πληγώνει και με αιμορραγεί… Αλλά μου αρέσει να δημιουργώ πράγματα που συγκινούν και θέλω οι άνθρωποι να τα αγαπούν και να τα χρησιμοποιούν στο μέγιστο», Imai Er.είπε.
«Η τιμή είναι σημαντική για μένα… γιατί όταν μεγαλώσουμε, εγώ και όλα τα αδέρφια μου, δεν θα έχουμε πολλά.Οπότε είμαι πολύ ευαίσθητος στο ότι θέλω να πάρω κάτι από κάποιον.μπορεί να τοποθετηθεί στην πίσω αυλή χωρίς να ξοδέψεις μια περιουσία».
«Υπάρχουν και άλλοι καλλιτέχνες που κάνουν αυτό το είδος πράγματα, αλλά νιώθει πολύ περήφανος για τις μικρές λεπτομέρειες – τα ρουλεμάν, τα υλικά – οπότε αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι», λέει ο Sam Turner.«Ξέρω ότι οι γονείς μου έχουν ένα προϊόν που υπάρχει στο σπίτι μας για πάνω από 15 χρόνια.Γυρίζει ακόμα υπέροχα.Έχει ένα πραγματικά υπέροχο προϊόν για το οποίο μιλάει σε πολλούς ανθρώπους».
Ο Immel έφτιαξε περίπου 150 πνευστά γλυπτά στο φετινό φεστιβάλ, για το οποίο εκτιμά ότι του πήρε περίπου τέσσερις μήνες τον περασμένο χρόνο.Αυτός και η οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης της κόρης, του συζύγου και του εγγονού του, πέρασαν το Σαββατοκύριακο πριν από την εκδήλωση δουλεύοντας το γλυπτό του.
«Αυτό ήταν πραγματικά ένα μεγάλο χόμπι για μένα….Μεγάλωσε με τα χρόνια, και διάολο, είμαι 73 χρονών και η γυναίκα μου είναι 70 ετών.Η ηλικία μας Οι άνθρωποι είναι αθλητικοί, αλλά θα σας πω, αν κοιτάξετε όλους εμάς που έχουμε εγκατασταθεί εκεί, είναι δουλειά.Το κάνουμε διασκεδαστικό», είπε ο Immel.
«Το βλέπουμε ως ένα οικογενειακό έργο… το κάνουμε κάθε άνοιξη, είναι σχεδόν μια τελετή ενηλικίωσης».
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-25-2022
